افسردگی

افسردگی

تحقیقات کمی در مورد اهمیت و ارتباط بین سلامت روان و غواصی انجام شده است. در حالی که دلایل واضحی وجود دارد که افرادی که دچار اختلالات روان هستند نباید غواصی کنند. به عنوان مثال، در فردی که افسردگی شدید دارد و از دنیایی واقعی اطرافش به دور است، حتی گاها یک آن به خودکشی می‌پردازد یا پارانوئید با هذیان و توهم دارند نباید غواصی کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب‌ها، ترس‌ها و روان رنجورهای روزمره می‌توانند با خیال راحت غواصی کنند (این بسته به میزان آسیب است). با این حال، تحقیقات کمی در مورد ارتباط این افراد و غواصی موجود است. رایجترین اختلالات مانند افسردگی، اختلال دوقطبی، اضطراب، فوبیا، اختلالات پانیک، نارکولپسی و اسکیزوفرنی می‌باشد که افزایش خطرات مرتبط با غواصی را بالا می‌برد.
علاوه بر خطرات مربوط به خود این اختلالات، باید خطرات احتمالی هر دارویی را که برای درمان آن مصرف می‌شود نیز در نظر گرفت. استفاده از همین داروها خودش به تنهایی می‌تواند برای غواصی خطرناک باشد. هیچ مطالعه علمی وجود ندارد که بتواند ایمنی یا خطر نسبی مصرف هر دارویی را در زمینه غواصی تایید کند.
از نظر خطر برای غواصان، مهمتر از دارو، علت و شرایطی که بخاطرش به آن‌ها دارو تجویز شده در اولویت است. داروهایی که پس از مصرفشان رانندگی و کار با تجهیزات خطرناک را منع کردند، باید برای غواصان خطرناک در نظر گفته شود. اگر برای رانندگان خطرناک باشند، برای غواصان نیز خطرناک هستند. غواصی نیز یک کار و فرایند عملیاتی است. تعامل بین اثرات فیزیولوژیکی غواصی و اثرات فارماکولوژیک داروها معمولاً یک فرض است و در عین حال از نظر تجربی اثبات نشده است. هر موقعیتی نیاز به ارزیابی فرد دارد و هیچ قانون کلی برای همه اعمال نمی‌شود. چیز دیگری که ناشناخته هست، تاثیر داروها و بیماری نیتروژن بر روی یک دیگر است.
در نهایت، هر غواص از نظر شخصیتی و شیمیایی بدن متفاوت است. به دلیل اثرات گازهای مختلف تحت فشار، هر غواصی به حالت‌های فیزیولوژیکی غیرعادی و تغییرات محیطی واکنش متفاوتی نشان می‌دهد. بیماری رفع فشار (DCI)، مسمومیت نیتروژن، مسمومیت با دی اکسید کربن، مسمومیت با اکسیژن، سندرم عصبی در فشار بالا و تاریکی در اعماق آب، همگی می‌توانند باعث واکنش‌هایی شوند که شبیه به یک واکنش عصبی یا یک وضعیت غیر طبیعی مغز هستند.
قبل از توصیه موافقت یا مخالفت با غواصی فرد، پزشک گواهی دهنده باید تمام احتمالات و تغییراتی که مسائلی روانی روی غواصی می‌گذراند را بداند. آن اطلاعات همچنین شامل اثرات مصرف داروها و پیامدهای آن در غواصی است.

اختلالات عاطفی و روانی

افسردگی و افسردگی شیدایی (اختلال دوقطبی)

افسردگی و افسردگی شیدایی، دو نوع اصلی از بیماری های depressive illnesses هستند که به عنوان اختلالات عاطفی یا اختلالات خلقی شناخته می‌شوند، زیرا در درجه اول بر خلق و خوی فرد تأثیر می‌گذارند. اصطلاحات مختلفی به ترتیب از قبیل اختلالات تک قطبی و دوقطبی نیز گفته می‌شود.
افسردگی یک وضعیت پایدار است که می‌تواند توانایی فرد در خوابیدن، غذا خوردن و شغلش مختل کند و می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه یابد. یک فرد افسرده تقریباً همیشه احساس غمگینی می‌کند. احساس لذت در زندگی دشوار می‌شود و فرد حتی می‌تواند به خودکشی دست بزند. علائم دیگر عبارتند از احساس ناامیدی و گناه، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های عادی، کاهش میل جنسی، تغییر در عادات غذایی، بیخوابی، بیقراری و تمرکز ضعیف.
در این بخش، ما عمدتاً در مورد اختلال افسردگی و افسردگی شیدایی بحث خواهیم کرد، که شامل علائمی چون نوسانات خلقی گسترده، مثل غم و اندوه عمیق و اغلب از دست دادن ارتباط با آنچه واقعیت است. هر سال، تعداد زیادی از بزرگسالان آمریکایی - این رقم طبق منبع بین 10 میلیون تا 19 میلیون متغیر است - از یک اختلال عاطفی رنج می‌برند.

اگر تا به حال افسردگی را تجربه نکرده‌اید، به احتمال زیاد در مقطعی از زندگیتان دچار افسردگی خواهید شد. زنان دو برابر بیشتر از مردان به افسردگی شدید مبتلا می‌شوند، در حالی که افسردگی شیدایی (اختلال دوقطبی) در بین مردان و زنان به طور مساوی رخ می‌دهد.
این بیماری‌ها از کجا می‌آیند؟ عوامل ژنتیکی، بیوشیمیایی و محیطی هر کدام می‌توانند در بروز و پیشرفت این گونه بیماری‌ها نقش داشته باشند. تحقیقات نشان می‌دهد که برخی از افراد ممکن است استعداد ژنتیکی برای اختلالات عاطفی داشته باشند. همه ما می‌توانیم گه‌گاهی بالا و پایین‌های هیجانی را تجربه کنیم، اما اختلالات افسردگی با توجه شدت و طول مدتشان مشخص می‌شوند.
رویدادهای ناراحت کننده زندگی نیز می‌توانند باعث افسردگی واکنشی شوند. از دست دادن عزیزان و سرخوردگی‌های مکرر، تا ناامیدی در عشق و روابط عاطفی، می‌تواند باعث ایجاد احساس افسردگی در افراد شود، به خصوص اگر مهارت‌های مقابله با آن را ندانند. اگر این علائم بیش از دو هفته ادمه یابد و شدت آن افزایش یابد، این افسردگی واکنشی ممکن است در واقع به افسردگی بالینی تبدیل شده باشد.
علت هر چه باشد، وجود بیماری افسردگی یا افسردگی شیدایی، نشان دهنده عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز به انتقال دهنده‌های عصبی است. این بدان معناست که سیستم الکتریکی تنظیم کننده خلق و خوی مغز آنطور که باید عمل نمی‌کند.
یک دوره افسردگی معمولاً با روان‌درمانی یا داروهای ضد افسردگی یا ترکیبی از این دو قابل درمان است. انتخاب روش درمان بستگی به ماهیت دقیق بیماری دارد. طبق گفته موسسه ملی سلامت روان (NIMH) در رابطه با درمان افسردگی، تا 80 درصد از افراد مبتلا به افسردگی معمولاً در عرض چند هفته بهبود می‌یابند.
از بین تمام بیماری‌های روانپزشکی، اختلالات عاطفی درمانشان راحت‌تر است. به گفته NIMH، در صورت مراقبت مناسب، تقریباً 80 درصد از بیماران مبتلا به افسردگی بهبود قابل توجهی دارند. اگرچه میزان موفقیت درمان برای افسردگی شیدایی زیاد نیست، اما تعداد قابل توجهی بازگشت به کیفیت زندگی بالاتری را تجربه می‌کنند.

درمان‌ها

افسردگی و اختلالات دوقطبی را می‌توان با ترکیبی از درمان‌ها و داروها، درمان و حفظ کرد. با این حال، مانند بسیاری از داروها، داروهایی که برای درمان اختلالات عاطفی استفاده می‌شوند، می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که ممکن است برای غواصی مضر باشد. برای تعیین گزینه‌های درمانی و اینکه چگونه درمان‌های بالقوه می‌تواند بر غواصی تأثیر بگذارد، با پزشک خود مشورت کنید.

ارتباط با غواصی

هر شرایطی که توانایی غواص برای تصمیم‌گیری در زیر آب را مختل کند، خطراتی را به همراه دارد. غواصی در چنین شرایطی نباید مجاز باشد. علاوه بر این، ما در مورد تغییرات دارویی ناشی از اثرات فیزیولوژیکی غواصی آگاهی کمی داریم. از آنجایی که چنین داروهای تغییر دهنده خلق و خوی که برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند به وضوح قوی هستند، افراد باید هنگام غواصی احتیاط کنند و به هشدارهای مربوط به مصرف آن دارو توجه ویژه‌ای داشته باشند.
غواصان و مربیان باید یاد بگیرند که هر گونه تغییر در ظاهر، عکس العمل و شخصیت غواصان خود را تشخیص دهند و سریعاً هر یک از علائم و نشانه‌های فوق را یادداشت کنند. متخصصان پزشکی باید نسبت به خطرات غواصی برای افرادی که دارای این شرایط هستند یا داروهایی مصرف می‌کنند که ممکن است هوشیاری آن‌ها تغییر کند یا بر توانایی غواص برای تصمیم‌گیری در زیر آب تأثیر بگذارد، هوشیار باشند.
آیا فرد مبتلا به افسردگی باید به عنوان کسی که می‌تواند قابلیت غواصی کند گواهینامه دریافت کند؟ تمام جوانب در هر مورد باید در نظر گرفته شود، از جمله نوع داروهای مورد نیاز، واکنش به دارو و مدت زمان عاری از حوادث افسردگی یا جنون. بیشتر آن‌ها، به ویژه آن دسته از غواصانی که در طولانی مدت به داروها پاسخ خوبی داده‌اند، می‌توانند مدرک غواصی را دریافت کنند.
همچنین باید عوامل زیر را در نظر گرفته شود: توانایی تصمیم گیری، مسئولیت در قبال سایر غواصان، و عوارض جانبی ناشی از دارو که می‌تواند توانایی غواص را برای حرکت در آب محدود کند.
در همه موارد، غواصان آینده نگر باید به ایمنی دوستان، مربیان غواصی، غواصان و سایر افرادی که تحت تأثیر یک حادثه غواصی قرار گرفته‌اند، توجه داشته باشند. غواصان بالقوه باید شرایط و داروهای خود را به طور کامل به مربی غواصی و پزشک گواهی دهنده ارائه دهند.

بیشتر بخوانید: چرا با جزیره سفید آرامش همراه شویم؟

وحید موقوفه‌ای

کارشناس تولید محتوای مدرسه غواصی جزیره سفید آرامش

انتشار مطالب فوق تنها با ذکر مرجع به همراه لینک وب‌سایت جزیره سفید آرامش مجاز می‌باشد.
لطفا به حقوق هم احترام بگذاریم.